دوشنبه ۱۲ آذر ۰۳ | ۱۱:۴۲ ۱ بازديد
قطعا در همه فرهنگها داستانهایی درباره ماه وجود دارد. در فرهنگ مائوری (Māori)، هندی، چینی و غیره.
نخستین دانشمندان در مورد مردی که روی سطح ماه دیده میشود به توضیحی رسیده بودند. آنها اعتقاد داشتند که ماه دنیایی شبیه به دنیای ما (کره زمین) است و فکر میکردند که بخشهای تیرهتر دریا هستند و برای آنها اسم هم گذاشته بودند. دریای آرامش (Serenitatis) حدود ۷۰ کیلومتر وسعت دارد.
اما در فرهنگ چینی قسمتهای تیرهتر به صورت یک خرگوش درآمده است.
امروزه ما میدانیم که ماه نه انسان است و نه خرگوش؛ بلکه جرمی است که در اثر تکههای ناشی از برخوردهای کیهانی شکل گرفته است.
- ۰ ۰
- ۰ نظر