ماه

به‌طورکلی ماه نیز مانند چهار سیاره‌ی داخلی منظومه‌ی شمسی، جسمی سنگی به شمار می‌رود و با تعداد زیادی دهانه‌ی برخوردی پوشیده شده که بر اثر برخورد سیارک‌ها در حدود میلیون‌ها سال پیش شکل گرفتند.

به‌طور میانگین ترکیب سطح قمری بر اساس وزن به این ترتیب است: ۴۳ درصد اکسیژن، ۲۰ درصد سیلیکون، ۱۹ درصد منیزیم، ۱۰ درصد آهن، ۳ درصد کلسیم، ۳ درصد آلومینیوم، ۰٫۴۲ درصد کروم، ۰٫۱۸ درصد تیتانیوم و ۰٫۱۲ درصد منگنز.

فضاپیماهای مداری همچنین ردپاهایی از آب سطحی را روی سطح ماه کشف کردند که احتمالا از زیر سطح آن سرچشمه گرفته‌اند. رصدهای پیوسته‌ی مدارپیمای اکتشافی قمری (LRO) نشان می‌دهد که آب در شیب‌های رو به قطب جنوب ماه فراوان‌تر است، همچنین بر اساس پژوهشی در سال ۲۰۱۷، فضای داخلی ماه هم می‌تواند مملو از آب باشد.